Prolog

TE FILMIKI TO MUZYKA DO CZYTANIA. PASUJE DO AKCJI:)
***
PROLOG

Trzeciosobowy narrator

-Jestem tutaj!!! Widzisz mnie !!! – powiedział mały chłopiec do małej dziewczynki …

- Boję się, że mój wzrok cię nie dosięgnie, gdy cię nie będzie obok mnie ! – krzyknęła mała dziewczynka

- Ale … Proszę … pamiętaj … o mnie… - ze łzami w oczach odwrócił się i zostawił dziewczynkę samą

- Lucy – sama – zaczęli wołać jacyś ludzie w oddali – Lucy – sama

-Tutaj jestem !!!! – zaczęła wołać Lucy Heartfilia

7 lat później …

Morze Południowe

- Ej Lucy !!! Pobudka – zawołała rudowłosa dziewczyna

- Nami,  ty zawsze musisz budzić człowieka w najlepszej fazie snu – odpowiedziała blond włosa

- Nie wiem, jaka to „najlepsza faza snu”, ale zbliża się sztorm i potrzebujemy twoich silnych rąk. Gdyby się nam udało obudzić Zorro, to może wtedy dałabym ci spać, ale jego obudzić, to jak kazać Słońcu przestać świecić…

- No dobra, dobra… Idę – odpowiedziała Lucy

           

LUCY

            Był taki moment w moim życiu gdy chciałam je stracić, ale oni mi podali pomocną rękę, dali mi siłę bym mogła iść dalej. Dali mi szansę, czy jestem kimś innym niż wtedy … na pewno. Po odejściu i nowym życiu stałam się piratem. Pisząc życiową powieść zastanawiam się, czy moje życie nie zaczęło się przypadkiem dopiero wtedy gdy ich poznałam. Nie mogę nic złego powiedzieć o Natsu, ale … to kartka z historii w moim życiu, o której chcę zapomnieć, ale którą pragnę mieć w sercu do końca swoich dni … Teraz załoga jest moją rodziną, a statek domem. Ale zaraz …sztorm. No tak, teraz nie jest czas na refleksję a na pomoc przyjaciołom. Szybko pobiegłam do nich. Sanji już się siłował z linami, Luffy trzymał swoimi silnymi, gumowymi rękoma maszt, a Nami nawigowała. Była genialna, dlatego dzięki jej umiejętnościom szybko odpłyniemy z tego miejsca. Szukałam jeszcze Usoppa i Choppera, ale ci postanowili się schować za skrzyniami i czekać, aż sztorm ucichnie, ale tchórze… Ale jeszcze brakuje dwóch członków …. I niech mi ktoś tera powie, że oni do siebie nie pasują. Robin czyta książkę, nie zważając na zbliżający się sztorm, a Zoro śpi w najlepsze. I w tym momencie znowu zobaczyłam Natsu, który tak jak Zoro potrafił zasnąć  w każdym miejscu i o każdej porze.

- Lucy, szybko !!! – krzyknęła Nami i spojrzałam. Zobaczyłam, jak ogromne są fale. Musiałam coś zrobić. Szybko pobiegłam na koniec statku. Mocno się skupiłam… jedna pomyłka i po statku. Znalazłam odpowiedni moment i ogień  pojawił się zaraz na spoiwie statku.

- Trzymajcie się czegoś !!!! – krzyknęłam. Polecieliśmy i po chwili znaleźliśmy się poza obszarem sztormu

- Uratowani – odetchnęła z ulgą Nami 

- Luci- angel – krzyknął Sanji, nazywając mnie wymyślonym przez siebie przezwiskiem – Jak zawsze genialna. Jednak warto było wziąć takiego pięknego smoczka na pokład. Będę wdzięczny temu ogórkowi za to do końca życia…

 Już Sanji szedł z dzióbkiem na twarzy, jednak ja cisnęłam go nogą w pokład statku.

- Luci-angel jak ja kocham twój sadyzm – po czym wyzioną ducha i to dosłownie bo coś zaczęło z niego wylatywać.

- Cześć – powiedział ziewając Zoro – Coś mnie ominęło?

Z uśmiechem na twarzy podeszłam do niego, po czym z niecałej siły walnęłam go w ten pusty łeb. Kiedy się otrząsnął, popatrzył na mnie ze zdziwioną miną, a ja mu odpowiedziałam:

- Właśnie to cię ominęło, poduszeczko – powiedziałam zaciskając szczękę

- Co powiedziałaś, jaszczurko?

- To, że twoje lenistwo przekracza granice tego świata, śpiąca królewno.

- Przynajmniej kiedy śpię, to nie chrapię jak smoczysko … oj przepraszam ty nim jesteś – powiedział z uśmiechem na twarzy.

- Ja przynajmniej wychodzę bez ran, cieniasku … 

- Przestańcie, zaraz będzie kolacja – krzyknęła z góry Nami.

- Mięsko, mięsko, mięsko – słychać było wesoły śpiew Luffiego

- Przeżyliśmy – mówili, tańcząc zarazem Chopper i Usopp

- Ja też zgłodniałam  - odpowiedziałam i zostawiłam Zoro samego

- No pewnie, tylko powiem Sanjiemu, żeby przygotował słonia na przystawkę. – dogryzł mi Zoro

- Jeśli tyle zjesz to proszę bardzo – powiedziałam z uśmiechem na twarzy. Co za wesoła gromadka. Śmiejemy się i rozmawiamy, pomimo tego, że pięć minut temu był sztorm. Kocham Słomiany Kapelusz. Kocham ich. A teraz po treningu jestem wystarczająco silna, by wkroczyć z nimi na Grand Line.

- Widzę wyspę – oznajmiła Robin, która właśnie skończyła czytać książkę

- Ok. w takim razie pójdziemy uzupełnić zapasy… - rozkazała Nami

- Tak i kupimy mięsko !!!! – krzyknął Luffy

            Uśmiechnęliśmy się do siebie. Jak zawsze Luffy myślał o jedzeniu, ale prawda była taka, że ja też je lubiłam. Zanim się obejrzałam już dopłynęliśmy.

- Poczekajcie!!! Ciągniemy losy kto zostaje … - powiedziała Nami, czasami mam wrażenie, że to ona jest kapitanem statku, a nie Luffy

- Może ten szczypiorek tu zostanie, bo jak go wypuścimy to na pewno się zgubi … - nie mogłam się powstrzymać

- Co powiedziałaś jaszczurko ??? – zaczął iść na mnie z pięściami, już chciałam iść na niego, gdy powstrzymał mnie Sanji

- Nie warto by taka dama biła się z takim mchem …

- Co powiedziałeś???????????!?!?!?!? – i zaczęli się bić. Nami nie wytrzymała i podeszła do nich i powaliła ich jednym ciosem. Wszyscy śmialiśmy się z nich, a po chwili oni także się uśmiechnęliśmy

-Tak, więc Zoro zostaje …

- Ja????? Co????? Posłuchasz  tej jaszczurki … - popatrzyłam na niego moim diabelskim wzrokiem – Ależ oczywiście …

            Poszliśmy do miasta, zostawiając Zoro samego na statku. Jednak nie zbyt mu to chyba przeszkadzało, bo nie minęła nawet chwila, a już spał. Zaśmiałam się.

- Lucy, pójdziesz ze mną ? – zapytała się Robin. Kiwnęłam głową

- Ja też chcę!!! – krzyknął Chopper. Bardzo się ucieszyłam i zaraz położyłam go na mojej głowie.  ON BYŁ TAKI SŁODKI!!!!!!!! Nie dziwne, że uznali go za maskotkę Słomianego Kapelusza …

- Gdzie idziemy? – zapytałam

- Kupić nowe książki …

- Uwielbiam czytać !!!! – krzyknęłam

- Ej, to przypadkiem nie jest …

- Chyba tak …. – usłyszałam rozmowę dwóch mężczyzn. Odwróciłam się w ich stronę. Patrzyli na kartkę i co chwilę spoglądali na mnie. Po chwili oczy wyskoczyły im z oczodołów

- TO BLACK ANGEL JEST WARTA 340000000 BERI!!!!!! ŁAPAĆ JĄ!!!! – zaczęliśmy uciekać.

- Chyba nic tu nie kupimy …- oznajmiłam

- Szkoda – uśmiechnęła się Robin. Rozpoczęła się kolejna przygoda!!!!

- JESTEM POSZUKIWANA I JESTEM SZCZĘŚLIWA!!!!!! – krzyknęłam i wszyscy zaczęli się ze mnie śmiać. Chociaż sama nie wiedziałam dlaczego dali tyle za mnie ….

Trzecioosobowy narrator

Fiore

- Natsu trzymaj się, już dotarliśmy na miejsce. Kup sobie jakiś lek na chorobę lokomocyjną, bo moja cierpliwość się kończy!!! – powiedział niebieski kot, próbując ciągnąć przyjaciela za sobą – Jaki ty ciężki!!!

- Czuję … - zamyślił się na chwilę i odpowiedział – jedzonko. Happy idziemy. – po czym radośnie, chwytając niebieskiego kota pobiegł w stronę miasta.

NATSU

            Jak ja nienawidzę pojazdów!!!!!! Kiedy udało mi się wreszcie wysiąść z pociągu poczułem się jak nowo narodzony. Wciągnąłem przez nos świeże powietrze i od razu poczułem zapach jedzenia. Zerwałem się z miejsca i pociągając za sobą Happyego pobiegłem w stronę żarełka.  Mój żołądek już dopominał się porządnego posiłku, a zapachy z restauracji nie dawały mi żyć. Biegłem ile tylko sił miałem w nogach, niestety za szybko i chwilę potem wpadłem na kogoś. Poturlaliśmy się parę metrów i zauważyłem, że to dziewczyna.

-  Przepraszam bardzo! – powiedziałem od razu

- Nic się nie stało.- powiedziała uśmiechając się do mnie. Nawet ładna i jeszcze kogoś mi przypomina, ale…kogo?  Hahaha Lucy w tym momencie zrobiłaby pewnie ze mnie mokrą plamę. Chciało mi się śmiać, ale się powstrzymałem.

- Przepraszam, za tego idiotę – podszedł do dziewczyny Happy – Może pójdziesz z nami coś zjesz? Właśnie mieliśmy wstąpić do restauracji …

- Bardzo chętnie – pomogłem jej wstać – Jestem Lisanna

- Miło mi Natsu – przedstawiłem się … gdzieś to imię słyszałem, ale przestałem myśleć, bo jakoś to mi nie wychodziło. Weszliśmy do restauracji i siedliśmy przy pierwszym wolnym stoliku.  Zamówiliśmy jedzenie i w czasie kiedy czekaliśmy, rozpocząłem rozmowę

- Co tu robisz Liso ?

- Lisanna – poprawiła mnie uśmiechając się – Słyszałam, że do miasta ma przyjechać słynny mag gildii Fairy Tail. Chciałabym do niej dołączyć !!! A raczej … - umilkła

- Hmm o co chodzi ?

- Czuje, że nie chcę dołączyć tylko wrócić …Oj nie słuchajcie mnie! Wygaduję głupoty – i zaczęła machać ręką. Dziwna dziewczyna. I nagle ujrzałem Lucy … Nie tylko ona mi wtedy ją przypominała …, ale dlaczego tak tęsknię za nią … Dlaczego? – Coś się stało ?

- Eee nic … A więc chcesz dołączyć do gildii ? To super !

- No, oczywiście, a ty ? – zwróciła się do mnie – Co tu robisz?

- Szukam Igneela, mojego ojca – gdybyś wtedy nie zniknął, ja i Lucy … bylibyśmy teraz… razem …

- Oooo, a jak wygląda może go widziałam ? – chciała być miła, ale trochę jej nie wyszło

- Gdybyś go spotkała, to byś na pewno go zapamiętała.

-???

- To smok !- odezwał się wreszcie Happy

-He???? – zdziwiła się – I jak smok miałby się pojawić w środku miasta ! – popatrzyliśmy się na siebie z Happym – Dopiero to odkryliście ?

-To Salamander !!!! – Salamander ? Dziwne, dziewczyny krzyczą i wychodzą na zewnątrz. Pójdę zobaczę co się dzieje … Wyszedłem z budynku.

 - Och Salamander, jesteś super… - krzyczały dziewczyny. Od razu poszedłem w jego stronę. Próbowałem przedrzeć się przez fanki, ale dopiero po chwili mi się udało. Dziewczyny są strasznie dziwne.

 - Igneel – powiedziałem ,ale się pomyliłem – Ktoś ty? – po tych słowach dziewczyny rzuciły się na mnie, mając pretensje, że nie znam Salamandra. Nie spodziewałem się jednak, że fanki mogą być takie silne i po kilku minutach leżałem pobity na ziemi. Jejku skąd one biorą tyle energii? 

- Nic ci ?– powiedziała srebrnowłosa dziewczyna – Zostawiłeś mnie samą z zapłaceniem rachunku! Ale …  Pomóc ci?

- Przydałoby się – powiedziałem to uśmiechając się do dziewczyny, która kogoś mi przypominała. Ale dalej nie mogłem sobie przypomnieć … Podała mi ręki i w tamtym momencie usłyszałem te słowa.

- Cienias, no tak tylko ktoś taki jak ja zasługuje na miano Salamandra z Fairy Tail – powiedział mężczyzna.

- Fairy Tail ??? – powiedziałem zaciskając zęby

- Tak najlepsza gildia w Magnolii. Chciałabyś do niej pewnie należeć. – drwił sobie ze mnie

- Fairy Tail – powiedziałem jeszcze raz – Jak taki człowiek, może obrazić imię tak wspaniałej gildii.

- Odczep się chłopczyku. Pokaże ci moją moc. Ogniste Tornado. – i z jego rak wystrzelił fioletowy płomień … to chyba on jest cieniasem…. Cała siła zaklęcia uderzyła prosto we mnie, ale … ten goguś nie wiedział o mnie jednego…

- Nie lubię stosować przemocy w stosunku do dzieci…- jakie współczucie … tylko ja nie jestem dzieckiem !!!

- To naprawdę ogień… - zapytałem jedząc ogień, mój ulubiony posiłek – Jest obrzydliwy, ale chociaż się najadłem.

Wszyscy zdziwieni popatrzyli na mnie. Szczęki poopadały m prosto na ziemię. Mało osób to wie, ale jestem Smoczym Zabójcą, wychował mnie smok. Dziewczyna, którą poznałem patrzyła na mnie ze zdziwioną miną. I tak powinno być. Kiedyś patrzyła też na mnie ONA.

 - No dobra teraz ci skopię tyłek.  Karyū no Yokugeki (Atak Skrzydłem Ognistego Smoka). –po czym z moich rąk wydostał się gień i cisnął go w gębę tej taniej podróby. – A teraz dobrze się się przypatrz. – zdjąłem płaszcz i odsłoniłem prawę ramię, na którym widniał znak …-  Jestem Natsu Dragneel z Fairy Tail i jakoś nigdy cię tam nie widziałem.

 - Salamander – powiedziała Lisanna. To dobrze, że jestem rozpoznawalny.

- A teraz cię zniszczę za obrazę mojej gildii. Karyū no Hōkō (Ryk Ognistego Smoka) – Moja siła, mój ogień, mój gniew, to wszystko cisnąłem w jednym momencie na tą podróbę. Jednak … chyba trochę przesadziłem, bo nagle zaczęły wychudzić budynki będące obok mnie,

 - Czy ty aby nie przesadziłeś, zniszczyłeś pół miasta. – krzyczała na mnie dziewczyna. Po chwili pojawiła się straż. Szybko złapałem ją i zacząłem biec ile sił. – Dlaczego mnie ze sobą ciągniesz?

- A nie chciałaś do nas dołączyć? To za mną – powiedziałem – Jestem Natsu Dragneel, mag fairy Tail

- Witaj… Jestem Lisanna… Lisanna Strauss- i w tym momencie mnie zatkało… Właśnie, stąd kojarzę to imię, ta twarz, ona jest podobna ….To ona, zaginiona siotra Mirajene i Elfmana, ale się w gildii zdziwią.

**** *************LEPIEJ TO JESZCZE PRZECZYTAJ

Mogą zawierać błędy... Przepraszam jakby coś :( A teraz wyjaśnienie:

Połączenie One Piece i Fairy Tail. Lucy należy do załogi Słomianego Kapelusza, akcja dzieje się po dwóch latach treningu, ale nie ma tu Brooka i Frankiego, taki mój pomysł. Lucy jest w połowie smokiem i potrafi ... o dziwo korzystać z każdego żywiołu i nie tylko ... Ale nie wiadomo dlaczego, w późniejszych rozdziałach może się dowiecie. 

A teraz Natsu... No wykorzystałam pierwszy rozdział Fairy Tail tylko trochę skrócony i zmodyfikowany. Lisanna zaginęła 7 lat temu - znowu ta liczba- Natsu jej nie znał. Ale rodzeństwo Strauss jest podobne, więc Natsu myśli, że ta dziewczyna jest zaginioną siostrą. Co do magii Lisanny to dowiecie się w kolejnym rozdziale, jak ktoś nie rozumie, wytłumaczę, albo chce zadać pytanie odnośnie fabuły :)

Zapraszam do czytania i komentowania ... :)