Rozdział 20 Słomiany Kapelusz lepszy ?

Trzecioosobowy narrator

- To piraci! – krzyknęła Kori -  jedni z najsłynniejszych na całych świecie … Pokonywali najsilniejszych przeciwników … Cena za głowę kapitana wynosi 400 000 000 beli czyli około tyle samo waszych pieniędzy. – wszyscy byli tak bardzo zszokowani, że nie mogli wydusić słowa … - A ona jest warta … - wskazał na Lucy -  340 000 000 beli …

- CO!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! – krzyknęli równocześnie magowie …

- „Przecież oni nie walczyli z użytkownikami magi. Z łatwością ich pokonamy” Hahaha – zaczął się głośno śmiać Kuki – Z łatwością was pokonamy… Taka żałosna grupa piratów, która myśli, że może coś nam zrobić … - Piraci tylko stali, było im obojętne co mówi bóg – Głupia smoczyco … zginiesz …

- Smoczyce, wiecie skąd to słowo pochodzi …? – wszyscy popatrzyli się na Kena – Nie ? Od smok i cyce…. Rozumiecie hehehehehehe  -wszystkich zamurowało

- To było jeszcze gorsze niż ostatnie …. – wszyscy zgodzili się z Natsu.

- Luffy, chyba musisz z nim walczyć o tytuł króla głupoty… - oznajmiła Lucy i Słomiany Kapelusz kiwnął głowami

- A teraz to co widzą astronauci, gdy lądują na księżycu ? Nic, bo jeszcze nikt tam nie wylądował na nim Haahaha

 – Lucy …? – dziewczyna dziwnie się zachowywała. Podeszła do boga miecza i uśmiechnęła się do niego.

- Zadam ci pytanie … - zaczęła mówić, Ken niecierpliwie czekał … - Kto zostanie pierwszym człowiekiem na księżycu ?

- Nie wiem, no kto kto ? – podniecił się, czekając na odpowiedź
- Ty – wskazała na niego palce

- He? – przekrzywił głowę w bok. Lucy zamachnęła się nogą i uderzyła go prosto w brzuch, tak …, że miał szansę zwiedzić kosmos.

- Spełniłaś jego marzenie – powiedział do niego Luffy

- Rzeczywiście wysoko poleciał – powiedział Zoro,  próbując coś dojrzeć …

- Moja Lucy-angel jest wspaniała … - leciał na nią Sanji z serduszkami, ale po chwili leżał powalony na ziemię jednym kopniakiem Lucy

- Nie denerwuj mnie, wystarczą mi na dzisiaj te głupie kawały tego żartownisia … - nie mogła pohamować złości i szła  z powrotem do załogi z zaciśniętymi pięściami.

- Ale ona silna !!! – przeraził się Laxus  - Zawsze taka była ?

- Zawsze była silna, ale pierwszy raz coś takiego widzę …. – Natsu nie ukrywał zaskoczenia

- Jest naprawdę silna … - pochwaliła ją Erza

- Jest wspaniała !!!!! – zachwyciła się Levy

- Tak … -zgodziła się z nią Wendy

- Nic specjalnego … - pomimo tego, że Gajeel też był zachwycony próbował to ukryć pod swoim stoickim spokojem

- Jasne … - nikt mu nie uwierzył

- Ale pomimo wszystko … MUSISZ UCIEKAĆ! – krzyknął do Lucy Natsu. Odwróciła się do niego oczami diabła … Przeraził się tak bardzo, że cofnął do tyłu o kilkanaście centymetrów. Zaczął wiać potężny wiatr. Poruszał włosami obojga bohaterów. Lucy … jej włosy falowały na wietrze jak kłosy zbóż, jej suknia, przypominała fale na morzu … Natsu różowe włosy pokazywały troskę i (…Nie chce się do tego przyznać), jego szalik przypominał mu o … wszystkim. Stali tak przez chwilę … Lucy zamknęła oczy i po chwili otworzyła je uśmiechając się do Natsu

- To oni was prawie zabili ? – zapytała się, powodując zdezorientowanie u chłopaka

- Tak … - widać, że się tego wstydził...

- To w takim wypadku … - urwała – Nie mogę pozwolić, żebyś znowu mnie chronił .- Odwróciła się –Tym razem role się odwróciły…

- I co ty możesz … - Kuki nie dokończył, w jednej chwili pojawiła się obok niego Lucy

- Tsuki  o keru (Kopnięcie księżyca) – dziewczyna uderzyła go nogą tak mocno, że poleciał prosto na skałę roztrzaskując ją na kilkaset kawałków. Wszyscy stali w osłupieniu – Nie dam ci skrzywdzić ponownie Natsu … - powiedziała głosem pełnym goryczy i złości. Jej oczy i twarz były podniosłe, zachowywała się jak królowa …

- Przepraszam … - podniósł rękę do góry Luffy – A więc ostatnim razem jednak oszukiwałaś …

- CO?!?!?!??!?!?!?!?!?  - zdziwił się Słomiany Kapelusz

- Hihi – zaśmiała się słodko dziewczyna

- Dlaczego jesteś teraz silniejsza? – pytał pokazując na nią palcem zdziwiony Zoro

- Zdjęłam ciężarki – i wskazała na położone na ziemi przedmioty. Zrobiła dziwną minę, w kształcie pyszczka kota… Wszystkim szczęki opadły do samej ziemi

- Jak wtedy była silna … to teraz … - przeraziła się Nami

- A co to znaczy poprzednim razem????????- zapytał się Jura

- A właśnie – uderzyła pięścią w dłoń – Tam na dole – wskazała palcem kierunek – pokonałam z Luffym boga ognia

- Co ??? Jak???? – zdziwili się bogowie

- Kim ona jest ? – zapytał się Chikyu

- Ale Lucy pokonałaś go tym specjalnym atakiem – powiedział Luffy, a potem klęknął i z przerażenia zaczął się trząść – Co za straszna technika ….

- A to ten ryk, to był głos boga ognia po ataku Lucy ? –zapytał się Zoro
- A ja myślałam, że to był sopran … - wtrąciła się Robin

- Co ona mu wtedy zrobiła ? – zapytała się ciekawa Nami. Luffy nadal klęczał i trząsł się ze strachu. 

- Ona … to  był najstraszniejszy cios w historii… ona… a tylko dlatego, że on … - nie dokończył podeszła do niego Lucy i rozciągnęła jego policzki.

- Jeśli powiesz chodź jedno słowo … - jakaś dziwna czarna aura otaczała dziewczynę - … a wyrzucę ci całe mięsko za burtę !!!

- Okrutna … - cała załoga była zszokowana. Nigdy nie widzieli by kapitan był tak przerażony i zrozpaczony.

- A teraz wy … - odwróciła się w stronę bogów. Przerażeni cofnęli się o krok …

- Kuki, ej Kuki … - wołała Kori

- Nic mi nie jest … - strzepnął z siebie bóg powietrza. – Oni są za słabi … Nawet nie wiedzą, że …

- Używacie magi, nie magii, która polega na zamienianiu swoich części ciała w preferowany żywioł … - wyjaśniła Lucy. Przez skamieniałych wrogów powiała lekka morska bryza.

- No to co, że wiecie … - na chwilę umilkł – Nasza armia was pokona … - i pokazał na stojących za nim ludzi. Wszyscy bogowie uśmiechnęli się z zadowolenia.

- Pomożemy wam ! – krzyknął Natsu. Bożkowie ruszyli do ataku. Magowie chcieli zrobić krok i ruszyć na pomoc piratom …

- Nie trzeba … - odwróciła się do niego uśmiechnięta Lucy

- No to …- Zoro chciał  wyjąć swoje katany, a Sanji już poprawiał buty, gdy nagle zobaczyli rękę swojego kapitana …

- Lucy powiedziała, nie trzeba … - Zoro i Sanji byli zdezorientowani. Chociaż inni także …

- A więc też to umiesz … - oboje mieli spuszczeni wzrok do dołu. Zaczęli iść do przodu w stronę biegnących bożków.

- Tak i ty też … - nawet nie ruszyli palcem gdy otoczyła ich dziwna aura, nikt tego nie widział, ale chwilę po tym wszyscy Bożkowie padli jak muchy na ziemię. Przerażeni bogowie cofnęli się do tyłu. Natsu nie mógł uwierzyć w to co widzi.

- Eee co się przed chwilą stało, bo jakoś …eee chyba niezbyt uważnie patrzyłem … - zapytał się zaciekawiony Gray

- A wiesz co ja też niczego nie widziałem … - zgodził się z nim Natsu

- Kim oni są ?!?!?! – Cherry nie ukrywała swojej fascynacji i zdziwienia …

- Niesamowici – gwiazdki pojawiły się w oczach Choppera i Usoppa

- Muszę przyznać rację … - uśmiechnęła się Robin

- Kim … oni … są …? – zapytał się przerażony Kuki

- Smocza Księżniczka, Król Piratów – przedstawili się

- CO??!?!?!?!??!?! – krzyknęli wszyscy równocześnie

- Królowie … - szepnęła Kori

- Jak to … ? –zapytał się jej Kuki

- To są Królewskie Haki ! – krzyknęła

- Rozumiem … Wybrańcy … - Kuki wykrzywił swoje usta w dziwnym grymasie.

- A kiedy ja cię niby tego nauczyłem !!!! – wszyscy odwrócili się równocześnie. Zobaczyli białowłosego mężczyznę, który krzyczał zaa skały

- Kto to ? – zapytał się obojętny Natsu

- To jest mój nauczyciel … - podeszła do niego Lucy i wymierzyła mu kopniaka, po chwili leżał na ziemi – były król smoków – Vincent. I mówiłam ci, jeśli będziesz mnie śledził to oberwiesz, a i sama nauczyłam się Haki …

- Co?!!?!?!

- To… - popatrzyła na niego wzrokiem diabła – A teraz spierdalaj ! -  nie minęła nawet sekunda i już go nie było.

- Nie rozumiem … Dlaczego się bawicie, a nie walczycie ? – powiedział do niej przez zęby Kuki

- Hahaha- zaczęła się śmiać – Ładnie ci się zrymowało … - Chłopak załamał się.

- To słabeusze, ja się nimi zajmę … - przed bogów wyskoczył mężczyzna z niesamowicie długimi nogami …

- I co ilu was tak będzie się jeszcze pojawiać …? To się robi nudne – powiedział Luffy przez co tajemniczy mężczyzna zamienił się w skałę …

- Kim jesteś ? – zapytała się Kori

-  Eeee to nie jest wasz kolega ? – zapytali równocześnie piraci

- Nie znamy go … - odpowiedział Kuki

- Przedstawię się … - wyjął z kieszeni włosy, uczesał je w dziwnie długą fryzurę i podniósł kciuk do góry błyszcząc zębami. Nad wszystkimi pojawiły się znaki zapytania … Nastała totalna cisza i wszyscy czekali … - Jestem Hikari, Bóg Światła !!!! Ja … - nie dokończył, bo nagle z nieba spadł niezbadany obiekt latający

- Oooo – zaświeciły się gwiazdki w oczach Luffyego

- Co się tak podniecasz ? – zapytał się go Zoro

- Bo to na pewno  kosmita !!!! Ok. dołączysz do mojej załogi !!!! – krzyknął szczęśliwy do tajemniczego „osobnika”

- NIE MA MOWY!!! – krzyknęli wszyscy równocześnie

- Wystarczy nam dziwaków, renifer, jaszczurka , gumiak, dziewczyna tworząca organy, kłamca, złodziej, kucharzynka i cyborg – zaczął wyliczać Zoro – Dosyć tych dziwaków!

- Zapomniałeś o Śpiącej Królewnie, ogórku! – krzyknęła Lucy

- I dlaczego mnie też do tej grupy zaliczyłeś !!!! – oburzył się Sanji

- Cyborg ? – oprzytomniała Lucy

- A no tak, nie znasz Frankego, zaraz powinien do nas dołączyć … Wiesz przed tym jak cię poznaliśmy, musiał od nas odejść, ale niedługo się pojawi!!! – ucieszył się Luffy

- Żałości … zabiję pierwsze tamtych, bo wydaje mi się, że są tylko mięsem armatnim – powiedział Hikari i ruszył na magów, a raczej znikł w ich kierunku. W jednej sekundzie znalazł się przy Lisannie, Wendy i Levy. Natsu szybko ruszył im na pomoc, zasłaniając je. Hikari uśmiechnął się, jego noga stała się złota i podniósł ją by uderzyć magów. Jedna sekunda… Natsu otworzył oczy … Nic nikomu nie było, ale skała za nimi była całkowicie zniszczona. Przed nim stała blondynka. Miała podniesioną nogę, którą przytrzymywała Hikaru. Założyła swoje ręce i uśmiechnęła się do przeciwnika.

- Nie … - zmienił się wyraz jej twarzy,  w jednej chwili, ze słodkiej dziewczynki przemieniła się w diabła. - … pozwolę ci ich skrzywdzić

- TO NIE MOŻLIWE!!!! – krzyknął – JESZCZE NIKOMU NIE UDAŁO SIĘ ZATRZYMAĆ MOJEGO CIOSU!!!

- To jestem pierwsza – pokazała na siebie Lucy, trzymając swoją nogę w takiej samej pozycji.

- Ej ja się nimi zajmę, a wy tylko się przyglądajcie! – krzyknął do bogów.

- Zajmiesz się … - pochyliła głowę w bok i zaśmiała się. Cofnął nogę do tyłu i próbował uderzyć ją w twarz, ale schyliła głowę i poniosła ręką, nogę do góry, powodując, że cios przeleciał nad magami. Nie puszczając jego nogi, zamachnęła się swoją i kopnęła w brzuch, ale ona tylko przez niego przeleciała, nie czyniąc mu żadnej krzywdy

- Ej Lucy!!! – krzyknął Luffy – przestań się bawić … - powiedział do niej obojętnym głosem.

- Aye kapitanie – odpowiedziała z uśmiechem na twarzy. Przestała się bawić. Przeciwnik zamachnął się ręką i próbował uderzyć ją w twarz podczas chwili nieuwagi. Znikła. Zaczął jej szukać. Rozglądał się przerażony po okolicy, ale nikogo nie widział. Poczuł jak ktoś go stuka w ramię. Odwrócił się. I nagle poczuł ogromny ból w twarzy.  Szybko wypełnił się magi, co pozwoliło mu przeżyć atak.

- Kōshi no kami(Strzała Boga Światła) ! – złota łuna wystrzeliła w stronę Lucy. Ta tylko stała. Trafił ją, ale nie wyrządził żadnych szkód. Nawet ubranie było całe … -Co się …?

-  dzie je … - dokończyła za niego.

- Teraz i ja przestanę się bawił – dała mu znak do ataku. Uderzył ja w prawie ramię, ale sam poczuł ból. Przyspieszył, a razem z nim ona. Poruszali się z prędkością światła. Dlaczego trudno  było ich dostrzec. Hikari uderzył ją kolanem prosto w brzuch … prawie … zatrzymała cios jedną ręką. Odepchnęła go od siebie i …

- Kikkuzeusu (Kopnięcie Zeusa) ! – zadała mu cios prosto w głowę. Wylądował prosto na ziemi, robiąc przy okazji ogromny krater. – Ojejku – zauważyła, że unosi się w powietrzu. Założyła ręce na piersi i zaczęła myśleć – Ok. 3 tonowa waga. – Zaczęła przyspieszać, i coraz szybciej zbliżała się do przeciwnika. Próbował uciec, ale poczuł, że jego noga jest złamana. Odwrócił się, krew spływała po jego kostce. Dotknął złamanego miejsca. Poczuł dziwną wypukłość.  Zobaczył, że dziewczyna jest blisko niego. Poruszył się. Wrzasnął… Wypukłością była złamana kość, która w wyniku poruszania, przedostała się przez skórę, powodując ogromne krwawienie.

- Cholera, tętnice mi przebiło.  – złapał się za nogę. Ale to był mały ból… Na jego plecy spadła dziewczyna, która ważyła w tamtej chwili trzy tomy. Poczuł, jak jego kręgosłup łamie się na kilkanaście części, a złamana noga jeszcze bardziej wygina, powodując przerażający ból. Wstała z niego. Leżał pokonany, a ona podskoczyła kilka metrów do góry by wydostać się w „krateru”.

- Teraz kolej na was … - wskazała palcem na resztę bogów – A ten to kto ? – pokazała na „nieznany obiekt latający ” – Czy to nie ten, którego wystrzeliłam ?

- To Ken ! – wrzasnęła Kori

- Czyli to nie kosmita ?  - powiedział smutny Luffy

- Nie cieszcie się za wcześnie, jeszcze nas nie pokonaliście … - oznajmił Kuki, który rzucił się na Lucy

UWAGA INFORMACJA!!!

Proszę mnie nie pytać kiedy kolejne rozdziały itd. Wszystkie informacje są aktualizowane w zakładce INFORMACJE, jeśli jej tam nie ma to znaczy, że jeszcze nie ustaliłam kolejnego terminu !!!!!!!!!!!!!!!

KONIEC INFORMACJI!!!!

- Ja … - powoli z podłogi zaczął wstawać Ken – idę na tego ogórka – pokazał na Zoro, a ten wściekły za przezwisko pierwszy zaczął szarżę.

- Albo i nie … - nagle Kuki stanął – Dajmy na nich Chikyu. Niech ich rozgniecie.  – zaczęli się tylko śmiać. Bóg ziemi wyszedł naprzeciw nim i zaczął się przekształcać …

- Uważajcie on jest niesamowicie silny ! – krzyknął Gajeel. Lucy i Luffy odwrócili się do niego i uśmiechnęli. Gdy ich głowy powróciły na „właściwą pozycję” , ujrzeli przed sobą piętnastometrowego olbrzyma. Zbytnio tym się nie przejęli …

- Zoro, Sanji, Lucy … - zaczął mówić Luffy – IDZIEMY SKOPAŃ MU DUPĘ!!!!! – bogowie tylko się śmiali, jednak nie wiedzieli co tak naprawdę potrafią ci piraci.

- Zabawne … - Chikyu uderzył prosto w załogę …

- LUCY! – krzyknął Natsu. Był przerażony. Nie mógł …Nie widział … Kurz i pył zasłoniły cały widok. Nikt nie wiedział co się stało z przyjaciółmi.  Nikt nie wiedział … co się stało z Lucy …


proszę zostaw po sobie ślad to mi daje motywację:) osoby anonimowe też mogą dodawać komentarze :)